|
Riá, tampčttu o füstčll, sminüzzái a la carlňna con tettěna da vidčll; una présa d’črba bňna, áj, panscičtta o lárdu bčll, pévr’e sá, büttér da dňnna, un mčzz litar da vén včggiu, e tüscňssi, sü, a frčggiu. Stüén qučrciá con sü ‘n suprčssu, fögu e fiámma adási e quičti, Trüsa, trüsa e bén da spčssu, cösi, cösi un pár d’učtti, trě cüggiá da bröd da lčssu, e i brüscitti hin pronti e scičtti. ‘Na pulénta da paisân e una fiásca da nostân...! E, rigňrdas : Da scigůlla, mčttan měa. Sa l’é cňll, ul riá, tráll via. A panscičtta, bén venáa. Un cô d’aj, in daa pestáa. Mčtti püi un pô da slônza. A cottüa, a onza-a-onza, e s’taj mŕngi risculdái : non gh’é piátti prelibái!... |